- hərə
- əvəz. Toplu halında olan adamlardan hər biri; hər kəs. Hərə bir söz deyir. Hərə bir tərəfə getdi. Hərənin öz fikri var. – Qayadibi kəndinin əhalisi durub hərə öz işinə getdi. . S. S. A.. Hərə bir iş görürdü: bir yanda xəmir yoğrulur, bir yanda yumurta çalınır, bu biri tərəfdə sabah xörəyi üçün düyü arıdılırdı. T. Ş. S.. Çəkdi bu milləti hərə bir yerə; Məqsəd – kürsü eşqi, amal – mənfəət. B. V.. // Hərəsi şəklində – ayrı-ayrılıqda, hər biri. Adamların hərəsi bir işlə məşğuldur. – Paşanın adamları da hərəsi bir tərəfdə qərar tutdular. «Koroğlu». Sarı bülbüllər, torağaylar, göyçə qarğalar, . . ənlikli bülbüllər hərəsi bir cür səslə oxuyub, səs-səsə verirlər. E. Sultanov. Külək qalxmışdı. Hərəsi bir rəngdə, hərəsi bir biçimdə olan yarpaqlar xışıldaşırdı. B. Bayramov.◊ Hərə bir zurna çalır – bax hər ağızdan bir avaz gəlir («hər»də). Hərə öz atını minib istədiyi yerə çapır – bir işdə birlik, həmrəylik, yekdillik olmadığını ifadə edir. Hərənin ağzından bir avaz (hava) gəlir (çıxır) – bax hər ağızdan bir avaz gəlir (çıxır) («hər»də).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.